پس آب دهان ریز

مخمس بخوانید..

 

چون ما به جهان عاشق خونین جگری نیست
شاهان جهان را به گدایان نظری نیست
امشب ز سر کوی تو ما را گذری نیست؟
الیوم ز "اکملت لکم دین" خبری نیست؟

افتاده کوی تو بجز "محتضری" نیست...

 

شاید به غلط بین تو و ذات خدایی
قائل نشوم تفرقه و فرق و جدایی
آنجا که نبینم اثر از شیخ و ریایی
گاهی بکنم سجده به ایوان طلایی

این سجده ز مستی بود از بی خبری نیست

 

 

افتاد ز میخانه یکی گوشه خشتی

زان خشت و نم میکده من را تو سرشتی

پایان مرا در کف خمخانه نوشتی
مخمور شدم با همه خوبی و زشتی

جز زان کف می محتضرت را اثری نیست

 

پس آب دهان ریز که آن ماءِ مَعین است
تا گل بکنی خاک مرا چاره همین است 

زان لعل لبی که شکرین و نمکین است

اندر گروش گردن عشاق رهین است

اندر سر مخمور بجز بوسه سری نیست

 

خوردست دمت بر نفس عیسی مریم

صد مرده کند زنده مسیحا به همان دم

من جاهل و گمراهم و تو اعظم و اعلم

پاسخ بده این مسئلت مبرم و مبهم:

آیا که خداوند جلی را پسری نیست؟

 

گو چیست تفاوت به میان تو و الله
کس نیست در این میکده زاین فلسفه آگاه
پس جمله همه مشرک و لا مذهب و گمراه
افتاده و جان داده به این درگه و خانقاه

المنت لله که به میخانه دری نیست...

 

 

پ ن: المنت لله که در میکده باز است(حضرت حافظ)

محتضر اصفهانی